kocio-fiołkowo-koralikowe weekendowanie

widzę ,że niezbyt podobają się posty bez zdjęć...no cóż w końcu to blog koci i nie ma się co oszukiwać, że bez ich widoku traci swoje walory estetyczne..nic jednak nie poradzę na to, że koty mi śpią całymi dniami i nijak ich ruszyć i namówić do brykania się nie da....cudem udało mi się jednak kilka fotek cyknąć żeby wszyscy zaglądający poczuli się usatysfakcjonowani

księciunio chyba niezbyt zadowolony z tego co dostał w miseczce...coś go kole w ząbki

Niunio wieczornie, pokolacyjnie

oczywiście zawsze aby zwrócić na siebie uwagę dziamoli po swojemu

Mania jeszcze do niedawna nie dała się nawet posadzić na wersalce, teraz sama się układa

Coco, której zawsze wszystko dynda

czyżby Mania jednak zazdrościła zażyłości Buba-Oli ?

czy chodzi o pufkę?

bardzo się cieszę, że Bubiś ma nareszcie przytulaczka na wyłączność

napatrzeć się nie mogę na te cukierkowe scenki

chyba muszę dla nich dwojga uszyć większą pufkę

bo jak Księciunio podrośnie to miejsca dla nich dwojga nie będzie

a teraz coś dla tych, którzy sądzą, że ostatnio opuściła mnie wena...nie nie opuściła tylko, nie ukrywam prace wymagały wielu prób ... rozgryzienie schematu kropelek zajęło mi sporo czasu, ale było warta i wiem, że problem z nimi miałam nie tylko ja

 a to łezki, które sama stworzyłam, na pewno dopracuję je jeszcze, ale jestem z nich wyjątkowo dumna

 i jeszcze troszkę o moich fiołeczkach...listki jeszcze w szklarence puszczają korzonki, ale mam pierwszy własny kwiateczek ... ponieważ moja wizard prankster kwiateczki, z którymi ją kupiłam straciła tym bardzie sprawiła mi radość puszczając pączusia u mnie...pączuś się otwiera....mój pierwszy kwiatuszek

wydaje mi się, że poprzednie kwiateczki straciłam z powodu niedoświetlenia...zainstalowałam więc sobie nad półeczką fiołkową świetlówkę, którą doświetlam moje fiołaski...i to chyba im dobrze robi